Het plan bestaat, overeenkomstig de structuurschets, uit grote en smalle eilanden. De verschillen tussen de grote en smalle eilanden zijn op verschillende manieren versterkt:
- de grote eilanden hebben elk een eigen grondtoon, de smalle eilanden zijn allen van een zelfde grondtoon.
- de bebouwing op de grote eilanden ligt evenwijdig aan de Landingslaan, de bebouwing op de smalle eilanden ligt hier juist haaks op.
- de oevers rond de grote eilanden zijn openbaar. Op de smalle eilanden zijn de oevers juist privé.
De grote eilanden hebben elk hun eigen sfeer, kleur en materialen terwijl de bouwvolumes gelijkvormig zijn. Respectievelijk is zo een groen, rood, grijs en ijl eiland ontworpen. De woningen grenzen consequent met één gevel aan een gemeenschappelijke tuin of een openbare oever, vrij van auto’s en met één gevel aan privé tuinen die grenzen aan een parkeererf. Voor- en achterzijde zijn hiermee inwisselbaar.
Op de smalle eilanden zorgt een veelvuldige toepassing van hout voor samenhang onderling en tegenwicht met de grote eilanden. De woningen bestaan uit korte blokjes van 2 of 3 woningen waarvan per eiland de ‘houttextuur’ verschilt en zo voor variatie zorgt. Op de koppen van de smalle eilanden bieden houten ‘boothuizen’ onderdak aan auto’s, kano’s en boten. Langs de Landingslaan vormen een reeks kortere en langere gestapelde woningen en appartementen een scherm met ‘vensters’. Deze openingen bieden ter plaatse van de smalle eilanden een doorkijk tot diep in Waterbuurt.
